دانلود تحقیق با موضوع مواضع جبهه ملي در برابر انقلاب اسلامي ،
در قالب word و در 25 صفحه، قابل ویرایش.
در قالب word و در 25 صفحه، قابل ویرایش.
بخشی از متن تحقیق:
مواضع جبهه ملي در برابر انقلاب اسلامي
همان‌طور
كه گفته شد جبهه ملي از همان آغاز شكل‌گيري به سلطنت گرايش داشت. هر چند
ملي‌گرايي را اساس كار و آرمان اصلي خويش قرار داده بود، اما در راستاي
اهداف شخصي و تأمين منابع استعمار و گسترش غرب‌گرايي و مخالفت با اسلام و
عناصر مذهبي گام بر مي‌داشتند. صرف نظر از افراد انگشت‌شماري كه ممكن بود
در بنياد‌گذاري جبهه ملي و براي رسيدن به اهداف اصولي آن صادقانه تلاش
كرده باشند، در نگاه كلي، اساس جبهه ملي باطل و رهبران آن با حاكميت اسلام
و روحانيت مخالف بوده‌اند. پس از كودتاي 28 مرداد كه كشمكش‌هاي دروني و
اختلافات و رقابت‌هاي رهبران جبهه ملي از عوامل شكست آن محسوب مي‌شد تا سال
1339 تشكيلاتي به اين نام در صحنه سياسي حضور نداشت.
قدرت‌طلبي‌هاي
سران جبهه ملي كه منجر به طرد مصدق از رهبري اين جبهه شد وي را به موضع
مخالفت با رهبران جبهه ملي دوم كشانيد. حمايت آشكار مصدق از نهضت آزادي به
معناي نفي صريح و آشكار رهبران و گردانندگان جبهه ملي بود. به سال 1356، با
خيزش مردم مسلمان و رهبري حكيمانه و مدبرانه امام خميني و به بركت خون
شهيدان در راه مبارزه با استعمار امريكا و سلطنت پهلوي، نوعي فضاي باز
سياسي در كشور به وجود آمد و جبهه ملي توانست در چارچوب قانون اساسي
تشكيلات خود را دوباره احيا كند. در بحبوحه مبارزات سياسي مردم و روحانيت،
جبهه ملي قدم به صحنه سياسي نهاد تا بر عصيان و شورش مردم عليه شاه لگام
زند و تكوين انقلاب اسلامي و دگرگوني بنيادين رژيم را مهار سازد.
در
تابستان 1356 سه تن از رهبران جبهه ملي يعني كريم سنجابي، داريوش فروهر و
شاپور بختيار طي نامه سرگشاده‌اي به شاه تمكين مطلق به اصول مشروطيت، احياي
حقوق ملت، احترام واقعي به قانون اساسي و اعلاميه جهاني حقوق بشر را از وي
خواستار شدند. البته جبهه ملي در آن زمان سعي داشت براي پوشاندن چهره
واقعي خود و برون آمدن از انزوا و همگام شدن با طغيان خشم انقلابي ملت،
رهبري امام خميني را در ظاهر بپذيرد و مدعي پيروي از دستورات امام باشد،
ولي در حقيقت، دموكراسي غربي و حاكميت ملي غير مذهبي از آرمان‌هاي اساسي
اين جبهه به شمار مي‌رفت و غرب را كعبه آمال و آرزوهاي خود مي‌دانست …
همان‌طور
كه گفته شد جبهه ملي از همان آغاز شكل‌گيري به سلطنت گرايش داشت. هر چند
ملي‌گرايي را اساس كار و آرمان اصلي خويش قرار داده بود، اما در راستاي
اهداف شخصي و تأمين منابع استعمار و گسترش غرب‌گرايي و مخالفت با اسلام و
عناصر مذهبي گام بر مي‌داشتند. صرف نظر از افراد انگشت‌شماري كه ممكن بود
در بنياد‌گذاري جبهه ملي و براي رسيدن به اهداف اصولي آن صادقانه تلاش
كرده باشند، در نگاه كلي، اساس جبهه ملي باطل و رهبران آن با حاكميت اسلام
و روحانيت مخالف بوده‌اند. پس از كودتاي 28 مرداد كه كشمكش‌هاي دروني و
اختلافات و رقابت‌هاي رهبران جبهه ملي از عوامل شكست آن محسوب مي‌شد تا سال
1339 تشكيلاتي به اين نام در صحنه سياسي حضور نداشت.
قدرت‌طلبي‌هاي
سران جبهه ملي كه منجر به طرد مصدق از رهبري اين جبهه شد وي را به موضع
مخالفت با رهبران جبهه ملي دوم كشانيد. حمايت آشكار مصدق از نهضت آزادي به
معناي نفي صريح و آشكار رهبران و گردانندگان جبهه ملي بود. به سال 1356، با
خيزش مردم مسلمان و رهبري حكيمانه و مدبرانه امام خميني و به بركت خون
شهيدان در راه مبارزه با استعمار امريكا و سلطنت پهلوي، نوعي فضاي باز
سياسي در كشور به وجود آمد و جبهه ملي توانست در چارچوب قانون اساسي
تشكيلات خود را دوباره احيا كند. در بحبوحه مبارزات سياسي مردم و روحانيت،
جبهه ملي قدم به صحنه سياسي نهاد تا بر عصيان و شورش مردم عليه شاه لگام
زند و تكوين انقلاب اسلامي و دگرگوني بنيادين رژيم را مهار سازد.
در
تابستان 1356 سه تن از رهبران جبهه ملي يعني كريم سنجابي، داريوش فروهر و
شاپور بختيار طي نامه سرگشاده‌اي به شاه تمكين مطلق به اصول مشروطيت، احياي
حقوق ملت، احترام واقعي به قانون اساسي و اعلاميه جهاني حقوق بشر را از وي
خواستار شدند. البته جبهه ملي در آن زمان سعي داشت براي پوشاندن چهره
واقعي خود و برون آمدن از انزوا و همگام شدن با طغيان خشم انقلابي ملت،
رهبري امام خميني را در ظاهر بپذيرد و مدعي پيروي از دستورات امام باشد،
ولي در حقيقت، دموكراسي غربي و حاكميت ملي غير مذهبي از آرمان‌هاي اساسي
اين جبهه به شمار مي‌رفت و غرب را كعبه آمال و آرزوهاي خود مي‌دانست …
